Reisblog 3 Vietnam

Dag 10 Ninh Bin – Tam Coc
Ondertussen ben ik al…. Wo dit moet ik echt even opzoeken.  Dat is een goed teken voor iemand die normaal gesproken met een agenda leeft en alle datums van de maand uit het hoofd weet. Ondertussen ben ik al 31 dagen weg. Jeetje, wat gaat een maand snel. In die maand heb ik al zoveel dingen gezien, gedaan en beleefd.  GEWELDIG!
Vandaag gaan we de omgeving van Ninh Bin (Tam Coc) verkennen.  We mogen lekker een fietsje bij het hostel meenemen. Hoe makkelijk en snel we ons voortbewegen op nieuwe plekken is bijzonder. Dat vreemde plekken zo snel als thuis aanvoelen maakt dat ik ontdek hoe flexibel ik ben in verschillende omgevingen.  Ik kan me eigen snel aanpassen in nieuwe omgevingen.  
Vandaag doen we de boottocht over de Tam Coc. bewust vroeg in de ochtend zodat het mooie uitzicht tussen de bergkasten niet verstoord worden met fel oranje hesjes van andere toeristen in bootjes. We zaten als twee echte Vietnamese meisjes in een bootje (zie foto). Een Vietnamese vrouw roeide ons met de kracht uit haar handen en voeten door de Tam Coc. We konden niet stoppen met het maken van foto’s. Zowel niet van de omgeving als van onszelf haha. Na een middag door het mooie groene Tam Coc te hebben gefietst en een tempel te hebben gezien , ploffen we neer bij een heel relaxt restaurantje genaamd Cookies Garden. We bestellen onze lunch en als we het geserveerd krijgen, kijk ik verbaasd. Een Sandwich met bruinbrood. Woh het bestaat dus wel hier. Na optimaal genoten te hebben van een BTL-sandwich met bruinbrood, drinken we nog een biertje en willen we eigenlijk niet weg. We liggen heerlijk in het zonnetje te chillen. Als ik dan mijn lievelingsnummertje draai, heb ik echt weer even een geluksmomentje! 

 
Dag 11 Ninh Bin – Fietsen
Vandaag worden we wakker met een kledingcrisis. Wat zullen we is vandaag toch weer eens aandoen. De keuze is niet reuze maar toch vinden we het leuk om er leuk uit te zien. Wat zeg ik eigenlijk: de keuze is niet reuze, voor een backpacker is voor mij de keuze wel reuze. Ik ben flink afgeweken van de aantallen op de inpaklijst voor backpackers. Twee shirt, drie hempjes en één jurkje zijn bij mij in het kwadraat gegaan. Ik had in de voorbereiding niet overdreven veel kleren klaargelegd. Maar toen ik de laatste dagen thuis besefte dat de spullen die ik meeneem het enige vertrouwde is wat ik heb, heb ik uit een soort gevoel van onzekerheid de laatste dagen toch meer spullen ingepakt. Oeps dat maakt dat mijn backpack ook 15,8 kg is (5 kg meer dan gemiddeld). Maar daar heb ik tot nu toe nog geen spijt van.
Het weer is weer prachtig dus we pakken vandaag gewoon weer de fiets. Vandaag willen we weer een viewpoint beklimmen, de Dragon Mountain View. Na 500 treden en bezweten lichamen bereiken we de top waar het uitzicht weer adembenemend is. Vietnam verrast mij echt keer op keer  met zijn mooie natuur.  Dus mocht je een echte natuurliefhebber zijn, raad ik je Vietnam zeker aan!
Een week geleden is Vietnam getroffen door een Typhoon. Daar hebben we tot nu toe niks van gemerkt. Maar boven op het viewpoint zag je heel goed dat veel rijstvelden blank stonden van het water. In de middag gingen we lunchen bij een tentje waar ze weer bruinbrood hadden. Jeeeh, eindelijk wat vezels dacht ik. Ik vroeg of ik twee losse sneden bruinbrood kon kopen en dat kon. Dat wordt lekker een bruine boterham met pindakaas zeiden we tegen elkaar. Vervolgens lachten we hard dat we, ondanks het verrukkelijke eten van hier, toch typische Nederlands producten missen.  

’S Avonds nemen we de nachtbus naar de volgende bestemming genaamd Hué. Tot nu toe hebben we prima plaatsen in de nachtbus gehad. Alleen vandaag stapten we als laatste de bus in. Er waren dus nog maar twee plaatsen. En je kan het wel raden, dat waren natuurlijk niet de beste plaatsen. Ik had een plekje helemaal achterin de bus, langs de wc en langs een man die extreem stonk. Er zat helaas ook geen ruimte tussen de stoelen dus hij lag ook nog eens letterlijk tegen mij aan. Ik ben totaal geen koningin maar ik wilde gewoon echt niet tegen die man aan slapen.  Nadat ik bij de buschauffeur stampei had gemaakt bleek er toch echt geen andere optie te zijn dan daar toch maar te gaan liggen. Dat leverde even een moeilijk moment voor mij op. Ik moest toelaten dat ik iemand die ik normaal gesproken met een grote boog zou ontwijken, ineens heel dichtbij kwam. Hij begaf zich letterlijk in mijn comfortzone begaf.  Dat zo’n vieze man tegen me aan slag, maakte dat ik een soort grens moest overschrijden. Ik moest dealen met de situatie zoals die was. Ik probeerde daarom mijn verstand op nul te zetten en mijn nare gevoel proberen om te zetten naar een fijn gevoel.  Als positief mens lukte me dat gelukkig snel want ik zei tegen mezelf: Annick, er zijn vele ergere dingen in het leven, dit is morgenvroeg weer voorbij. Vervolgens pakte ik mijn telefoon en zette ik mijn lievelingsnummertje op en keek ik naar alle leuke vakantie foto’s. Van die combinatie werd ik meteen weer vrolijk.  Ik heb die nacht daardoor uiteindelijk gewoon geslapen.

 Dag 12
’s Ochtends arriveren we in Hué.  Na een (extra lange) douche pakken we  weer lekker de fiets om de old citadel te gaan bezoeken. Voordat we de binnenstad ingaan, gaan we eerst bij een goed aangeschreven restaurantje ontbijten. Als we vervolgens langs een Frans bakkertje rijden waar we verse croissanten in de vitrine zien liggen, kunnen we niet zomaar doorfietsen. Ondanks dat we net  een ontbijt hebben gehad willen we toch een croissantje proeven. Tweede gang van het ontbijt zeggen we gewoon.
Je zou zeggen dat we na twee ontbijtjes vol energie zaten om de dag door te komen, maar helaas. We slenterden door de old citadel wat naar onze mening ook nog eens tegenviel. We merkten dat we toch wel moe waren van de slechtere nachtrust. We besloten daarom om lekker aan een zwembad te gaan luieren. Als echte goedkope backpackers zochten we op internet een resort met zwembad waar wij vervolgens  gewoon gebruik maken van de faciliteiten. Als echte koninginnen bestellen we een drankje en liggen we vervolgens  de hele middag in een mega luxe hotel te relaxen op ligbedden. Comfortabel backpacken betekent dus ook dat je gewoon slim moet zijn en een beetje lef moet hebben. Haha, bij mij geen gebrek aan een dosis lef.

De terugweg op de fiets naar ons hostel is anders wel weer een hele beleving. Met onze fietsen zonder licht  begeven we ons in de Vietnamese avondspits. Een avondspits met kilometers lange files zoals in Nederland kennen ze hier niet want het verkeer vloeit hier gewoon zonder te stoppen en regels door elkaar.  Dat betekende voor  ons wel dat we goed achter elkaar en  zeer gefocust moesten fietsen.  Terwijl iedereen de toeter gebruikt, roepen wij gewoon TRING,..TRING.. TRING… om de kleine dingen hebben we samen erg veel lol.

’s Avonds gaan we uit eten. Ik had een kadotje meegenomen voor ons samen, namelijk Kletsdoosje. Het is een spel met 108 kaarten waarop allerlei boeiende vragen en waanzinnige dilemma’s staan. Doordat je je telefoon offline zet heb je ineens weer ouderwets gezellige tafelgesprekken. Leuke manier om elkaar eens beter te leren kennen of om eens diepgaandere gesprekken te hebben.  Mocht je met kerst met je familie aan tafel zitten en hoor je ieder jaar weer dezelfde verhalen? Dan is dit spel echt een aanrader! (Gauw aanschaffen dus voor onder de kerstboom!). Dit spel zorgde er bij ons  ook voor dat andere backpackers, van een  tafeltje verderop, ons wilde joinen. Het was een jongen uit Zuid-Afrika en een meisje uit Spanje. Onder het genot van een aantal Mojito’s hadden we binnen mun van tijd de meest grappige, diepgaande gesprekken, veel leuke lachmomenten en werden geheimen aan (nog) vreemde onthult. Waanzinnig leuk spel!
Aan het eind van de avond heb ik de backpackers iets in mijn boekje laten schrijven.Ze hadden me echt geïnspireerd. Tot slot hebben we nummers uitgewisseld om elkaar misschien in de toekomst nog eens te ontmoeten (het meisje woont namelijk in Melbourne).   Voor het slapen drink ik nog snel een fles water leeg om een kater te voorkomen.  Morgen staat er namelijk een mooie motorbike tocht op de planning.

Dag 13 Hué Hai van Pass
Zonder kater word ik wakker en starten we op weer een zonnige dag de tocht naar Hoi An. De organisatie waar de scooter hebben gehuurd brengt onze backpacks naar Hoi An. De tocht zou volgens planning 5 uur duren. Als we de drukke stad Hué uitrijden merk ik dat ik veel uitlaatgassen in adem. We kopen daarom, net zoals alle andere Vietnamese,  een mondkapje om ons te beschermen. Wat een verstandige meiden zijn we hé, haha. Na een mooie tocht komen we veilig aan in Hoi An. Dit schijnt het leukste dorpje van heel Vietnam te zijn. We zijn heel benieuwd. Als we in onze homestay aankomen  voelen we ons in ieder geval weer echte luxe backpackers, want we krijgen een bijzonder mooie kamer.

Dag 14 Hoi An
Hoi An verkennen staat vandaag op de planning. Hoi An staat bekend om de vele leuke koffietentjes, barretjes en restaurantjes. We besluiten daarom om te gaan uit ontbijten. Haha, uit ontbijten is trouwens helemaal geen woord. Ik bedoel natuurlijk dat we een ontbijt nemen buiten de deur van onze homestay. Bij de Cocobox eten we vervolgens ons lekkerste ontbijtje tot nu toe en nemen we een heerlijk bananen cakeje mee voor onderweg. Door het goede weer besluiten we om met de fiets naar het strand te gaan. Het strand ligt op 4 km afstand van het stadje Hoi An ligt. We gaan daar heerlijk  op een strand bedje liggen en lezen een boekje.
’s Avonds bezoeken we de night market in Hoi An. Ik snap waarom mensen Hoi An het meest schattige en leukste stadje van Vietnam vinden. Alle straten zijn zo kleurrijk en hangen vol met lantarens wat het erg sfeervol maakt.
’s Avonds gaan we biertjes drinken, want tja het is tenslotte zaterdagavond. Vervolgens sluiten twee jongens uit onze homestay bij ons aan en hebben we een leuke stapavond tot in de ochtend uurtjes. Als we onze fietsen nachts terug zoeken, krijgen we ze helaas alleen niet meer gevonden. Gelukkig konden we bij de jongens achterop.

Dag 15 Hoi An
Met een lichte kater worden we wakker. Het beste wat je dan kan doen is doorgaan waar je bent gebleven (net zoals met carnaval) of een frisse douche nemen en gauw een goed ontbijt eten. Komt dat even mooi uit, want we hebben nog heel veel restaurantjes op onze lijst staan waar we willen eten.  Samen met de jongens nemen we daarom een hangover breakfast bij What Else?
Hoi An kent naast de vele leuke barretjes en restaurantjes ook veel leuke kledingzaakjes en souveniers winkels. We hadden  daarom bedacht om vandaag eens goed te gaan shoppen, maar het weer was te mooi om te gaan winkelen. We wijzigen daarom onze plannen en gaan weer lekker naar het strand.  Ik besluit om hardlopende naar het strand te gaan. Maxime fietst langs me mee. Vervolgens loop ik nog even een stuk hard over het strand. Ik sport hier niet omdat ik bang ben om aan te komen ofzo, nee puur omdat ik sporten gewoon heerlijk vind en ik mijn energie kwijt kan. Ik krijg er altijd een heerlijk gevoel van en levert me uiteindelijk ook weer  positieve energie op. En al helemaal als ik op het strand kan rennen.
’ s Avonds besluiten we weer om in de stad te gaan eten en proeven we wat specialiteiten van de menu kaart. We bespreken de stapavond van gisteren nog eens en vinden het vervelend dat de fietsen gisteren nacht waren gestolen. De homestay eigenaressen had ook gezien dat er twee fietste miste, dus we moeten ze terug vinden. Als we vervolgens ’ s avonds langs de plek lopen waar we de fietsen hadden neergezet, staan ze er ook gewoon. De eigenaar van het restaurant had de fietsen bij sluitingstijd op de achterplaats gezet en vandaag weer vooraan de straat gezet. Lucky us, dat we ze weer gevonden  hadden.

Dag 16 Hoi An
Oké, gisteren was er niks van het shoppen gekomen maar vandaag willen we dat wel echt gaan doen. Ondanks dat mijn backpack dus al vol zit, koop ik toch twee leuke jurkjes. Het kost hier namelijk bijna niks en ik ga natuurlijk de zomer tegemoet. in Australië. Tevens koop ik een mooie bikini aangezien ik die bewust niet in Nederland had aangeschaft. Na heerlijk te hebben geshopt, gaan we naar een tentje waar ze de lekkerste coconut koffie hebben. Als echte kokosnoot liefhebber is Vietnam echt heaven! Kokosnootkoekjes, -cakes, -koffie, -chips, -ijs,-nootjes en –soep. Ze hebben het allemaal. Vervolgens gaan we door naar het volgende eettentje om het lekkerste broodje bha mhi te eten. Na één broodje te hebben gegeten, willen we meteen meer.  Je kunt het vergelijken met een broodje TWO-B. Als je afvraagt hoe we weten wat allemaal de lekkerste tentjes zijn? We hebben veel tips gekregen van vrienden en andere reizigers . We halen daardoor voor ons gevoel wel het maximale uit onze reis. Ook Tripadvisor is een goud reismiddel voor ons.  Als kers op de taart nemen we nog een dessert in een ander restaurant. Er bleef namelijk nog een restaurantje over waar we graag nog iets wilde proberen, ‘Nu eatery’.
Als we met een mega verzadigd gevoel en tasjes vol nieuwe spullen en souvenirs terug in onze kamer komen, is er post onder de deur geschoven. Het is een kaart van de Brabantse bovenbuurmannen. Ze willen ons bedanken voor de leuke stapavond en de memorable momenten. De kaart is ook bedoelt om in mijn dagboek te plakken. Attent van de jongens!

Dag 17 op naar Quy Nhon
Vandaag moeten we helaas het leuke Hoi An verlaten. We zouden  hier graag nog een dag willen blijven maar dat halen we niet in de planning. Ondanks dat het pijpen stelen regende, op zijn Engels it’s raining cats and dogs ging ik toch nog even naar het centrum om iets te regelen voor mijn telefoon. Met mijn poncho aan scheurde ik over de straten van Hoi An die blank stonden, maar wel voor het eerst rustig waren. Als verrassing voor Maxime kocht ik nog één keer de lekkerste bananen cakes ooit voor onderweg. Vervolgens namen we afscheid van het personeel van de homestay. Dit waren echt de liefste mensen ooit en homestay Jolie Vila zou ik daarom echt aan iedereen aanraden. Wat een fijn verblijf!
Om half 12 stappen we de bus in onderweg naar Quy Nhon, waar we een hostel hebben geboekt waar ook met lof over wordt gesproken. Het ligt aan het strand. In de bus hebben we veel lol om een aantal vlogs die we maken (zie video’s).

Als we in het hostel aankomen snap ik dat dit hostel beoordeeld is met een 9,4 voor locatie. Het ligt aan het strand , er hangen heerlijke hangmatten en de sfeer is er mega relax en gezellig. We nemen een welkomsbiertje en sluiten aan bij de andere backpackers. De andere Nederlanders spreken in de groep ook Engels voor de internationale backpackers. We kunnen dus mooi ons Engels oefenen. ‘s Avonds is er een Halloween party bij het hostel. Er is een live-bandje, bijna iedereen is verkleed en de bar is helemaal aangekleed met halloweenspullen. Dit beloofd een goede avond te worden!
In de avond krijg ik voor het eerste het écht, echte backpackers gevoel. Het socializen met de andere backpackers, een spelletjes spelen onder het genot  bier en ’s avonds dansen op je blote voeten. 

Of we morgen wakker worden met een kater lees je in mijn volgende blog!